Schiermonnikoog - Een weekendje weg begint met een kopje koffie op het terras van Restaurant Villa Zeezicht in Lauwersoog.
Het restaurant ligt op een hoger gedeelte aan de haven en heeft een prachtig uitzicht over zee. In de verte zie je het eiland Schiermonnikoog liggen. De rode en witte vuurtorens zijn vanaf hier goed te zien. Als we de boot opgaan, is het een drukte van jewelste. Het is echt hoogseizoen. We kunnen binnen geen zitplaatsen vinden en besluiten naar het buiten bovendek te gaan. Het regent zachtjes en we nemen plaats. Gelukkig drijft het buitje snel over en zijn er meer mensen die besluiten om ook buiten te gaan zitten. Er zijn opvallend veel mensen van verschillende pluimage aan boord.
De bus brengt ons van de haven naar het hotel. Het eiland is klein, dus zijn we zo op onze bestemming. Hotel Duinzicht is aan de Badweg en komt wat oubollig over, maar het ademt een rustieke en een prettige sfeer uit. Ons verblijf wordt schoongemaakt, dus vermaken we ons op het zonnige terras van het hotel. Zonder tegenzin overigens. Ik besluit een Leffe Dubbel te nemen – het is tenslotte vakantie. Mijn vrouw en ik proosten op onze mini-vakantie. Wat wil een mens nog meer? Dan valt mij ineens de stilte op. Het is net alsof mijn oren dichtgeklapt zijn. Totaal geen geluid meer - hoe bijzonder is dat? Alleen wat pratende kinderen in de verte, het geschreeuw van een aantal zeemeeuwen, en het geruis van de wind door de hoge bomen. Voor de rest, helemaal niets… Het klinkt bijna onwaarschijnlijk, maar dit is Schiermonnikoog. Er zijn een hoop mensen die zich tijdens de vakantie niet meer kunnen vermaken met witte stranden en zeelucht. Ze hebben simpelweg meer nodig. Wie van stilte houdt, komt naar dit mooie eiland toe, maar hopelijk niet allemaal tegelijk, want het enige geluid wat je hier hoort, is het geluid dat je zelf maakt, en dat moet zo blijven.
De Jachthaven op Schiermonnikoog is niet al te groot. Vanaf het restaurant kijk je zo over de haven. Het oogt allemaal vrij rustig, en er is weinig tot geen bedrijvigheid. Door de wind hoor je touwen tegen de masten aan kletteren, boten zachtjes tegen de kade aantikken, en kabbelend water. Dat vind ik nou zo aantrekkelijk aan een jachthaven. Wat zeemeeuwen en een zonnetje erbij en ik kan mij uren vermaken – lees genieten. Schiermonnikoog is een eiland om alles goed op een rijtje te zetten, te resetten, zeg maar. Is het dan mogelijk om op dit eiland in twee dagen tijd volledig tot rust te komen? Ja, en dat maakt het ook zo bijzonder. ‘Zou je hier ook kunnen wonen,’ vraagt mijn vrouw. ‘Ik denk het wel schat, en jij dan?’ vraag ik. ‘Ik niet. Ik ga hier ontzettend de Hema missen,’ zegt ze. ‘Oké, dan gaan we straks maar weer met de boot terug…voor de Hema van thuis.’ Eigenlijk zou ik het liefst op Schier leven, met mijn grote liefde op een boerderij, omgeven door landelijke rust of een prachtige bloementuin. Maar zolang dat niet van toepassing is, blijft Schiermonnikoog een plek om zo vaak mogelijk naartoe te gaan.
Een jaar geleden schreef ik 'Wat ben je stil...'. Dit verhaal werd gepubliceerd op Schierweb.
 |
| Schiermonnikoog - Hotel Café Duinzicht - Foto: © Gilbert Vogt |
Het restaurant ligt op een hoger gedeelte aan de haven en heeft een prachtig uitzicht over zee. In de verte zie je het eiland Schiermonnikoog liggen. De rode en witte vuurtorens zijn vanaf hier goed te zien. Als we de boot opgaan, is het een drukte van jewelste. Het is echt hoogseizoen. We kunnen binnen geen zitplaatsen vinden en besluiten naar het buiten bovendek te gaan. Het regent zachtjes en we nemen plaats. Gelukkig drijft het buitje snel over en zijn er meer mensen die besluiten om ook buiten te gaan zitten. Er zijn opvallend veel mensen van verschillende pluimage aan boord.
De bus brengt ons van de haven naar het hotel. Het eiland is klein, dus zijn we zo op onze bestemming. Hotel Duinzicht is aan de Badweg en komt wat oubollig over, maar het ademt een rustieke en een prettige sfeer uit. Ons verblijf wordt schoongemaakt, dus vermaken we ons op het zonnige terras van het hotel. Zonder tegenzin overigens. Ik besluit een Leffe Dubbel te nemen – het is tenslotte vakantie. Mijn vrouw en ik proosten op onze mini-vakantie. Wat wil een mens nog meer? Dan valt mij ineens de stilte op. Het is net alsof mijn oren dichtgeklapt zijn. Totaal geen geluid meer - hoe bijzonder is dat? Alleen wat pratende kinderen in de verte, het geschreeuw van een aantal zeemeeuwen, en het geruis van de wind door de hoge bomen. Voor de rest, helemaal niets… Het klinkt bijna onwaarschijnlijk, maar dit is Schiermonnikoog. Er zijn een hoop mensen die zich tijdens de vakantie niet meer kunnen vermaken met witte stranden en zeelucht. Ze hebben simpelweg meer nodig. Wie van stilte houdt, komt naar dit mooie eiland toe, maar hopelijk niet allemaal tegelijk, want het enige geluid wat je hier hoort, is het geluid dat je zelf maakt, en dat moet zo blijven.
De Jachthaven op Schiermonnikoog is niet al te groot. Vanaf het restaurant kijk je zo over de haven. Het oogt allemaal vrij rustig, en er is weinig tot geen bedrijvigheid. Door de wind hoor je touwen tegen de masten aan kletteren, boten zachtjes tegen de kade aantikken, en kabbelend water. Dat vind ik nou zo aantrekkelijk aan een jachthaven. Wat zeemeeuwen en een zonnetje erbij en ik kan mij uren vermaken – lees genieten. Schiermonnikoog is een eiland om alles goed op een rijtje te zetten, te resetten, zeg maar. Is het dan mogelijk om op dit eiland in twee dagen tijd volledig tot rust te komen? Ja, en dat maakt het ook zo bijzonder. ‘Zou je hier ook kunnen wonen,’ vraagt mijn vrouw. ‘Ik denk het wel schat, en jij dan?’ vraag ik. ‘Ik niet. Ik ga hier ontzettend de Hema missen,’ zegt ze. ‘Oké, dan gaan we straks maar weer met de boot terug…voor de Hema van thuis.’ Eigenlijk zou ik het liefst op Schier leven, met mijn grote liefde op een boerderij, omgeven door landelijke rust of een prachtige bloementuin. Maar zolang dat niet van toepassing is, blijft Schiermonnikoog een plek om zo vaak mogelijk naartoe te gaan.
Een jaar geleden schreef ik 'Wat ben je stil...'. Dit verhaal werd gepubliceerd op Schierweb.
Reacties
Een reactie posten