Doorgaan naar hoofdcontent

The Bootcamp Club het Gooi doet Mud Masters 2012

VIJFHUIZEN - Ze wilden modder en ze hebben modder gekregen, de ruim 4.000 deelnemers en de organisatoren van de allereerste Mud Masters Obstacle Run die in Nederland is gehouden.

The Bootcamp Club Blaricum - Foto: Berrit Bakker
Als op zaterdag 6 oktober om klokslag 10 uur The Bootcamp Club Blaricum wordt weggeschoten rennen we meteen berg op. Als we boven aankomen, moeten we de berg weer afglijden. In het begin twijfel ik nog even en probeer van de berg af te lopen. Maar helaas, dat blijkt geen optie te zijn. Ik glijd onderuit op mijn kont de berg af. Zeiknat en al onder de modder kom ik beneden aan.

Bij het tweede object staan we voor een sloot. Het voelt alsof we uit een vliegtuig moeten springen. We hebben geen keus, blijkbaar, en springen midden in de sloot met modder. Over de enorme stank zal ik het niet hebben, maar waar ben ik in godsnaam aanbegonnen? Iemand van ons team Delta ‘I Love Mud’ roept dat het heerlijk is. Ik denk alleen maar: Heerlijk? Maar tijd om na te denken heb ik niet: ik zit midden in een flow, die overigens de hele run zou duren.

De volgende objecten staan alweer op ons te wachten. We klimmen over muren, lopen over boomstammen, klimrekken en glibberen kilometers lang door centimeters modder en nog eens modder. Soms komen we nauwelijks nog voorruit, maar we gaan door!!! Gelukkig voor het aanwezige publiek, tegen elven wordt het droog.
The Bootcamp Club Blaricum

Blij en voldaan komt ons team Delta ‘I Love Mud’ na 12 kilometer ploeteren bij de finish aan. Of ik volgend jaar weer met de Mud Masters meedoe? Nou…daar ga ik nog even een nachtje over slapen. In ieder geval pakt niemand mij deze geweldige ervaring meer af.

Video en foto impressie van Berrit Bakker

 

Opborrelend oergevoel


Interview in de Elsevier 13 oktober 2012 - Hardlopen em sportschoolbezoek groeiden snel in populairiteit. Maar het kan altijd extremer: sommige sporters rennen, springen en kruipen door de modder.

Elsevier 13-10-2012
Vera Vogt (44) uit Blaricum (Noord-Holland), sinds anderhalve maand werkeloos secretaresse kijkt met plezier toe. Haar man en vrienden van haar ‘boot campclub’ doen mee. Ze ging tot twee jaar geleden naar de sportschool, maar stapte over op boot camp. Dat is een fitnesstraining in een park of ergens in de natuur, waarbij allerlei oefeningen worden gedaan die ook zijn afgeleid van militaire oefeningen. ‘Ik had de sportschool wel gezien. Meer mensen zijn de sportschool zat. Je moet er binnen sporten en het is duur. Met boot campen zijn we lekker buiten en het is goedkoper,’zegt Vogt.

Na jarenlange groei is de laatste twee jaar de tred dan ook een afname van het aantal sportscholen (min 10 procent) en aantallen leden (min 16 procent), blijkt uit het Marketingrapport Fitnessbranche 2012. Hardlopen en boot campen groeien juist in populariteit. Over beide disciplines ontbreken harde cijfers. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat in Nederland naar schatting een kleine twee miljoen mensen wekelijks hardlopen. Over boot campen bestaat geen betrouwbare schattingen. Hardlopers en boot campers zijn vaak geen lid van een vereniging. Dit verklaart volgens velen de grote belangstelling voor de Obstacle Race. Deelnemers grijpen elke gelegenheid aan om samen met vrienden en onbekenden te rennen. Graag ook, zoals nu, in een extreem decor.

Toch blijft de vraag waarom mensen zo op deze manier willen uitputten. Vogt: ‘Soms denk ik na een oefening: nou is het klaar, Maar dan ga ik toch door. Het klinkt idioot, een beetje sadomasochistisch, maar het is lekker om jezelf af te matten.’ Dat ‘lekkere gevoel’ is, zoals iedere oplettende sporter inmiddels weet, onder meer het gevolg van een grotere hoeveelheid dopamine die door fysieke inspanning vrijkomt in het ‘beloningcentrum’ van de hersenen. Aansprekende muziek, seks en drugs als cocaïne kunnen eenzelfde effect sorteren.

Eerder geschreven Boot campen is niet voor watjes bedoeld
 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Joyce Join verovert het internet met gekke filmpjes

De Amsterdamse vlogger Joyce Join zet met toenemende snelheid persoonlijke filmpjes op YouTube. De filmpjes zijn toe nu toe alleen in de keuken gemaakt en hebben een ontzettend hoog Theo & Thea en een Villa Achterwerk gehalte. De brildragende Joyce vertelt uiterst serieus persoonlijke verhaaltjes aan de mensen via YouTube, terwijl je als kijker als snel denkt: Wat ik nu zie dat kan niet waar zijn, dit meent ze toch niet. Met haar onverzorgde blik in de camera gaan vrijwel meteen je mondhoeken omhoog van het lachen, zelfs tegen het gieren aan. Haar filmpjes zijn zo grappig en geestig om te zien dat ze beslist de moeite waard zijn om naar te kijken en ook helemaal uit te kijken. Wie is Joyce Join? De grote vraag is alleen wie is die Joyce Join? Als je haar filmpjes bekijkt, dan zou Joyce ook nog een man kunnen zijn die heel goed een vrouw naspeelt.  Ze heeft het over haar vriend Wilbert en haar kind, maar wie zegt dat het waar is. Ze kan het ook heel goed spelen. Als Joy

Op de top van de Tafelberg in Blaricum

Bij het hoogste punt van het Gooi, vind ik mijn toevlucht. Omringd door de rust van de natuur, tussen de fluisterende heide en de wuivende bomen, voel ik de druk van het leven van me afglijden. Dit is mijn heiligdom, mijn plekje van bezinning, waar ik even kan ontsnappen aan de drukte van de wereld en weer tot mezelf kan komen. Vanaf deze hoogte kan ik alle kanten op kijken, naar het oosten, het westen, het noorden en het zuiden. Het is alsof de wereld aan mijn voeten ligt, en ik kan zien waar ik sta, zowel letterlijk als figuurlijk. Hier, te midden van de uitgestrekte horizon, vind ik helderheid en perspectief.   De Tafelberg is meer dan alleen een geografische locatie; het is voor mij een symbool van kracht en stabiliteit. Net zoals de berg standvastig zijn plek inneemt te midden van het landschap, zo vind ik mijn innerlijke rust en vastberadenheid op deze plek.

Mercedes-Benz dealer Van Kooy | officiële website | Een wereld in beweging

Van Kooy Bussum - Hoofdvestiging Leo Knijn is geboren op 12 maart 1939 te Amsterdam. Na het doorlopen van de HBS en de militaire dienst, nam hij op 1 juli 1961 samen met zijn vader en broer een stallingsbedrijf over op het Scheldeplein te Amsterdam. Op 1 januari 1962 verkregen zij het dealerschap van het merk NSU en was de basis gelegd voor een carrière in de autobranche. In 1975 werd de familie Knijn aandeelhouder in het Van Kooy bedrijf. Naast alle werkzaamheden voor de VKG is Leo ook extern altijd actief geweest; zo was hij oprichter van de NDA (afdeling van de BOVAG). In 2005 is hij lid van de Raad van Commissarissen van Auto Recycling Nederland, lid van het hoofdbestuur van de Europese dealervereniging van Mercedes-Benz en bondspenningmeester bij de BOVAG. Binnen de VKG vervult hij vooral een adviserende rol. Hoe het allemaal begon - geschiedenis Op 22 mei 1922 start de oude Jan van Kooy zijn eerste autobedrijf in Den Dolder. Hij doet in fietsen en motorfietsen en ve

De Figurant: Een dag op de set van Goede Tijden, Slechte Tijden

Amsterdam - Op een koele voorjaarsmorgen in Amsterdam, waar de zon nog besluiteloos scheen en de stad langzaam ontwaakte, begon mijn avontuur. Het was niet zomaar een dag; het was de dag dat ik terugkeerde naar de set van "Goede Tijden, Slechte Tijden", een plek waar ik jaren geleden als figurant een klein rolletje had gespeeld. Toen was ik de makelaar , een voorbijganger in het snelle leven van soapsterren, maar vandaag zou ik iets anders zijn. Wat? Dat moest nog blijken. Gedeelte van de regiekamer in de keuken bij GTST Ik arriveerde vroeg bij de studio, gewapend met drie verschillende outfits, zorgvuldig gekozen om aan de strikte kledingvoorschriften te voldoen. Geen logo's, geen strepen of stippen, en zeker geen zwart. De kleding werd snel goedgekeurd, en ik werd naar een wachtkamer geleid waar andere figuranten al druk in gesprek waren. Het was een bont gezelschap van enthousiaste mensen die, net als ik, genoten van de kans om deel uit te maken van deze iconische Ne

Help, ik kan mijn tollie niet meer zien. Afvallen in twee maanden

Huizen - Drie jaar geleden was ik het helemaal zat met mijn lichaam. Ik besloot om drastisch af te vallen en alle lekkere dingen te laten staan. Dat was moeilijke periode voor me want ik ben een levensgenieter. Toch lukte het mij om in twee maanden 10 kilo af te vallen. Ik ben inmiddels drie jaar verder. Ben ik nog op gewicht, afgevallen of ben ik juist weer aangekomen? Help, ik kan mijn piemel niet meer zien - Foto: © Gilbert Vogt Het is hopeloos met me. Ik ben een paar jaar geleden tien kilo (van 95 naar 85 kilo) afvallen, maar het afgelopen jaar ben ik weer van 85 naar 97 kilo (XXL) gegaan. Hoe kan dat nou? Het is wel zo dat ik sinds vorig jaar met waterpolo ben gestopt en in hardlopen ineens geen zin meer had. Doordeweeks drink ik dan geen alcohol meer maar in het weekend ga ik vaak helemaal los. Ik drink bij voorkeur bier, wijn of likeur. Verder schep ik twee keer warm eten op en in het weekend vreet me te barsten aan de chips en de Spaanse worst. Sinds ik weer van voren be

Rijden in een Mazda MX-30 maakt rijden geweldig

‘De auto Mazda MX-30 is volgeladen’, staat in het combi-instrument en ik kan 141 kilometer gaan rijden. 141 kilometer rijden? Maar in het boekje staat toch dat ik 200 kilometer kan gaan rijden? Dat heb ik toch in de folder gelezen? Lees ook de update en conclusie onderaan het artikel. Mazda MX-30 - Jan des Bouvrie - Wat wit is moet wit blijven in Naarden De auto waarmee ik ga rijden heeft al zo rond de 1300 kilometer gereden. De auto geeft op basis van de omstandigheden en de eerder gereden kilometers een prognose af. Dat is voor mij 141 kilometer. Het is net alsof je met een half opgeladen mobieltje op stap gaat. Misschien is het een kwestie van wennen? Het rijden in de Mazda MX-30 is een sensatie. Het uitzicht is goed en de stoelverwarming is een cadeautje. Die kan je in verschillende warmtestanden inschakelen. Mazda MX-30 - de vrije weg naar Almere Het over je schouder links en rechts kijken is minder duidelijk. Door de kleine geblindeerde ruitjes is het zicht beperkt. De

Bommetje! in de haven van Huizen

Huizen - Bommetje! Is een spiksplinternieuw familie- spelshow waarin stoere families het tegen elkaar opnemen in de strijd om het hoogste Bommetje!  Repetitie 2-09-2014 Bommetje! haven van Huizen - Foto: © Gilbert Vogt   De haven van Huizen is het decor van een nieuw en nat spelprogramma van de AVRO/TROS: Bommetje! Presentator: Ron Boszhard. Het Spel Vijf duo's, bestaande uit tieners met één van hun ouders, nemen het tegen elkaar op in spectaculaire, spannende spellen op de rand van het water. Daarna worden ze gelanceerd vanaf het grote BLOBKUSSEN, een enorme grote drijvende zak van acht meter lang, vier meter breed en twee meter hoog. Dit blobkussen speelt de hoofdrol in dit programma die zorgt voor het onderscheid tussen lefgozers en de bangeriken. Dit is voor iedereen die zin heeft in een zo hoog mogelijke vlucht, vrije val en enorme plons in het water: Bommetje! Live meemaken? Op 1 september starten de voorbereidingen voor het programma in de haven van Huizen. O

Leontine Borsato in ziekenhuis behandeld aan blindedarmontsteking

Huizen - Leontine Borsato is afgelopen zondag in het ziekenhuis beland met een geperforeerde blindedarm, meldt Shownieuws. Foto: Gilbert Vogt - Leontine Borsato Na heftige buikklachten bracht dochter Jada de 53-jarige Borsato naar het ziekenhuis, waar ze maandag werd geopereerd. Woensdag mocht de voormalige actrice weer naar huis, zei Anouk Smulders in het actualiteitenprogramma van SBS6. Foto: Gilbert Vogt - Leontine Borsato "Het gaat inmiddels weer goed met haar. Ze is lekker thuis, onder een dekentje op de bank. Maar het waren spannende dagen." Borsato was tot vorig jaar getrouwd met Marco Borsato. In februari werd bekend dat het huwelijk van de twee na bijna 22 jaar was gestrand.

Kroymans was ook mijn jongensdroom

Hilversum - Het bedrijf Kroymans Hilversum heeft altijd een aantrekkingskracht op mij gehad. Toen er een boekje over ‘Mister Ferrari’ (over Frits Kroymans en ‘zijn’ bedrijven) uitkwam, moest ik het meteen hebben. Werken bij Kroymans is een jongensdroom Mijn opa en oma woonden in Hilversum. En als we bij hun op bezoek waren, en een wandelingetje gingen maken, dan liepen we ook wel eens bij autobedrijf Kroymans langs (De delicatessenzaak onder de autobedrijven). Ik keek dan door de ruiten van de showroom naar binnen, en was werkelijk door alles geboeid wat ik zag (als kind vond ik dat al een attractie op zich). Toen ik ’s avonds in mijn bedje lag, bleef ik maar aan die mooie en exclusieve bolides denken, een jongensdroom. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat toen het boekje ‘Mister Ferrari’ uitkwam, ik dat het moest hebben: gewoon puur vanwege interesse, het bedrijf houdt mij heel mijn leven al bezig. Het boekje is soms wat een beetje lastig te lezen, omdat de verhalen niet

Hotelletje de Veerman is het goed vertoeven op Vlieland

Het gaat niet goed met de economie. Bedrijven en personeel moeten hierdoor harder werken om te overleven. De markt loopt verder terug en de concurrentie is moordend. Elke kans die voorbij komt is er dus één, en die moeten ze pakken. Daarom testen wij regelmatig een bedrijf met de vraag: Hoe gastvrij is een bedrijf eigenlijk? Willen ze mij wel als klant? Vandaag: Hotelletje de Veerman op Vlieland. Hotelletje de Veerman Vlieland - Foto: Gilbert Vogt Bij de reservering heb ik een aardige vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn. De reservering voor het appartement, dat doen ze ook, is zo geregeld en de bevestigingsmail zit binnen een uur in mijn inbox. Heb ik nog vragen? Laat het ons dan weten. Die heb ik. ‘Ik wil graag een linnenpakket voor het hele gezin reserveren. En oh ja, we nemen de boot van Harlingen naar Vlieland om 9.00 uur ’s morgens.’ Dat laatste is van belang omdat onze bagage vanaf de boot gratis wordt vervoerd en afgeleverd bij ons appartement. Vlieland